اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی شناخت­درمانی مبتنی بر حضور ذهن در کاهش اضطراب­ اجتماعی دانش‏آموزان بود. روش پژوهش، نیمه‏آزمایشی با طرح پیش­ آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‏ی آماری پژوهش را کلّیه­ی دانش­آموزان پسر هنرستانی منطقه 4 شهر تهران در سال تحصیلی 93-1392 تشکیل می‌دادند، که ابتدا از بین مدارس این منطقه با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، یک مدرسه انتخاب شده و سپس از میان دانش‏آموزان این مدرسه، 30 نفر از دانش­آموزانی که نمره‏های اضطراب­ اجتماعی بالایی داشتند، انتخاب‌ گردیده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15نفر) و گروه کنترل (15نفر) جایگزین گشتند. شرکت‏کنندگان گروه آزمایش، 8 جلسه تحت برنامه‏ی شناخت­درمانی مبتنی بر حضور ذهن قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده­ها از مقیاس اضطراب اجتماعی استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل کواریانس نشان داد که دانش‏آموزان گروه آزمایش نسبت به دانش‏آموزان گروه کنترل در پس‏آزمون به‌طور معناداری، اضطراب اجتماعی کمتری داشتند. بنابراین، می‏توان نتیجه گرفت که شناخت‏درمانی مبتنی بر حضور ذهن در کاهش اضطراب اجتماعی دانش‏آموزان تأثیر معناداری دارد.